Eksperyment biegowy

Niektórzy początkujący biegacze nie lubią pić wody podczas biegu, ponieważ obawiają się, że dostaną potocznie tak zwaną kolkę. Kolki które zwykle są bólem poniżej klatki piersiowej, nie są spowodowane przez wodę pitną. Zwykle wynika to z niewłaściwego oddychania.
Jeśli biegniesz 30 minut lub krócej, nie musisz pić wody podczas biegu. Ale jeśli pracujesz dłużej, zwłaszcza przy cieplejszej pogodzie, powinieneś pić wodę co 20 minut.

Pewnego razu w American College of Sports Medicine postanowiono przeprowadzić test w którym wzięły udział 23 kobiety biegające rekreacyjnie, wykonały one dwie próby w umiarkowanych, wilgotnych warunkach (68 stopni Fahrenheita, 87 procent wilgotności). W jednej z prób wypili około 350ml wody podczas biegu; W drugim płukali usta wodą, a następnie wypluwali je co trzy kilometry. Badanie to miało sprawdzić jak ważne jest picie podczas biegania.
Pierwsza prezentacja podsumowuje różnice fizjologiczne i percepcyjne między dwoma próbami. Krótko mówiąc, nie było dużej różnicy. Grupa pijąca bardziej się pociła, mniej więcej o taką samą ilość, o jaką wypiła więcej wody. Grupa płukająca usta była spragniona po biegu. Ale ich czasy końcowe były niemal takie same (79, 8 w porównaniu z 79, 7 minuty), podobnie jak ich tętno i uczucie zmęczenia.
Druga prezentacja dotyczyła reakcji afektywnych – takich jak przyjemność, pobudzenie, energia, spokój itd. – i udowodniła „podobne reakcje afektywne” podczas i po obu biegach, chociaż grupa płukania jamy ustnej zgłosiła większe poczucie negatywnego napięcia.
Jednym z wniosków jest to, że zatrzymując się, aby zmoczyć usta, lub biorąc łyk albo dwa, kiedy mijasz np. fontannę z wodą, potrzebujesz co najwyżej kilku niewielkich łyków. Więc możesz bez obaw biec tak długo, jak długo nie czujesz się spragniony, nie musisz się martwić o łagodne objawy odwodnienia takie jak lekka suchość w gardle, ludzki organizm to inteligentna forma życiowa i jeżeli homeostaza będzie w jakiś sposób zaburzona, szybko sam da o sobie znać.